MANASTIR SVETOG RAFAILA ČUDOTVORCA

Agios Rafail Manastir, Mitilini, Lezbos, Grčka

MANASTIR SVETOG RAFAILA ČUDOTVORCA - AGIOS RAFAEL

Manastir Svetog Rafaela se nalazi u blizini sela/banje Thermi, oko 15 km od glavnog grada Mitilini. Postoji i redovna gradska autobuska linija koja saobraća do manastira. 

Manastir je podignut na tlu gde se nalazila ranohrišćanska bazilika.  

Istorija manastira obuhvata 3 perioda: 

a. od 10. veka do 1235. godine - U prvom periodu bio je ženski manastir. 1235. godine 30 monahinja i tadašnja igumanija Olimpija (kasnije Sveta Olimpija) služile su manastir, a sve su ih mučili do smrti saracenski gusari.

b. od 1433. do 1463. - godine kada su manastir uništili Turci; Sveti Rafail je bio poslednji iguman tog perioda, i konačno 

c. od 1962. do danas.

Manastir je izuzetno važno mesto hodočašća na ostrvu

Čuda i natprirodni fenomeni okružuju fascinantnu priču o ovom manastiru.

Početkom 20. veka, mnogi stanovnici Termija počeli su da viđaju  monaha koji nosi kadionicu na brdu iznad sela koji bi iznenada nestao u sjaju svetlosti. Vizije monaha obavijene sjajem blistave svetlosti takođe su počele da se pojavljuju u maloj kapeli u kojoj su stanovnici Termija nekad slavili Uskršnji utorak. 

Seljani su počeli da se prisećaju tradicionalnih legendi i priča o manastiru koji je tamo postojao i o brojnim mučenicima za koje se smatralo da su sahranjeni na tom mestu.

Nekoliko decenija kasnije, 3. jula 1959. godine, radnici angažovani na izgradnji male crkve otkrili su grob tokom svog kopanja. Grob je sadržao ljudski kostur za koji je rečeno da emituje slatki miris. Kada su radnici pronašli druge relikvije, poput keramičke pločice iz doba Vizantije sa uklesanim krstom prijavili su to seoskom svešteniku, shvatajući verski značaj nalaza. Ove nalaze je potvrdio arheolog koji je zabranio bilo kakve radove u krugu od 100 metara od groba.

Hrišćanski mučenik iz 15. veka Rafael uskoro se pojavljivao još češće, isprva pred mladima i starcima, a zatim među ženama i decom, ponekad kao jednostavan monah, a ponekad u svešteničkom odelu visokog dostojanstvenika crkve. 

I monahinja Eugenija Klidara (poreklom iz Plomarija) je imala čast da joj se Sveti Rafail obrati i poruči joj da bi želeo da ona vodi njegov manastir, koji tada još nije postojao. Svu je svoju ljubav i energiju usmerila na osnivanje i izgradnju manastira  i ceo svoj život posvetila tome. Bila je igumanija do svog upokojenja 2013. godine. 

Monah Rafael rođen je kao Georgios Laskaridis od predanih roditelja koji su mu dali dobro obrazovanje. Nakon što je služio kao oficir vojske, pridružio se Svetom redu i zamonašio. Postepeno se uzdigao u crkvenoj hijerarhiji i postao arhimandrit i episkop u Vaseljenskoj patrijaršiji u Carigradu. Tokom posete Francuskoj po nalogu patrijarha, Rafael je upoznao učenika Nikolu koji je ubrzo postao njegov doživotni učenik i čiji će život od sada biti neraskidivo povezan sa Rafaelovim. Monah i njegov pomoćnik stigli su u Termi na Lezbosu 1454. godine. Osnovali su duhovno bratstvo čiji je Rafael postao iguman. Njihov mali manastir osnovan je na ruševinama Svetog manastira Panagije iz 13. veka, koji su uništili gusari.

Tokom svog drugog perioda 1463. godine, to je bila muška monaška zajednica u kojoj je Sveti Rafailo bio iguman manastira. Nakon pada Konstantinopolja 1453. godine, sveti Rafailo i Sveti Nikola su se tamo nastanili i živeli mirno, otprilike 9 godina. Manastir je u to vreme bio posvećen Rođenju Bogorodice.  

Turci su, osvojivši ostrvo Lesvos 1462. godine, sišli na Termi tokom Velike nedelje aprila 1463. Hrišćani su potrčali da nadju spas u manastiru. Među njima je bio Teodor, učitelj malog sela Termi i plemeniti čovek po imenu Vassilios (otac 12 -godišnje Svete Irene) sa porodicom. Turci su na dan Svete Petke stigli u manastir i uhapsili ih. Počeli su da ih muče kako bi priznali gde se ostali hrišćani kriju i terali ih da negiraju svoju hrišćansku veru. Turci su odsekli malu ruku Svete Irene pred očima njenih roditelja, a zatim je stavili u glineni lonac i živu je spalili. Sveti Rafailo je bio neizmerno mučen. Nekoliko puta su ga probadali kopljima, a konačno su ga naopako obesili na drvo oraha i isekli mu donju vilicu na dan Svetlog Utorka.  Zato je Svetli utorak ostao dugo vekova praznik koji se slavio u maloj kapelici na mestu gde je današnji Manastir. 

Turci su otišli  ​​tek pošto su do temelja spalili manastir. 

Iskopavanjima su na istom mestu pronađeni grobovi svih mučenika i svete mošti.  

Sadašnji manastir Agios Raphael sagrađen je 1963. godine na ruševinama prethodnih manastira. To je važno mesto hodočašća, gde hiljade ljudi traži duhovnu utehu i čudesna izlečenja. Tu se čuva i lobanja Agios Raphaela.

Tekst je preuzet sa zvaničnog sajta Manastira Agios Rafail koji možete pogledati klikom na sledeći link:  https://www.ieramoni-agiou-rafail.gr/en/the-monastery-w-11.html